Właśnie skończyłem 85 lat. Doczekałem się już dwóch prawnuków. Mieszkają razem z moim starszym synem i wnuczką w Warszawie. Ja mieszkam dalej w miejscowości, gdzie urodzili się moi synowie, gdzie chodzili do szkoły podstawowej i średniej. Mieszkamy razem z małżonką w naszym własnym mieszkaniu, w pobliżu Zamku Piastowskiego tuż przy Odrze. Zdrowie nam dopisuje, jesteśmy sprawni, radzimy sobie całkiem dobrze. Mimo wieku ciągle przemieszczam się samochodem. Jeździmy na zakupy, do kościoła na niedzielną mszę i do pobliskiej przychodni lekarskiej. W dalszym ciągu dużo czytam, a warte przeczytania pozycje dostarcza nam prosto do domu Pani z osiedlowej biblioteki. W każdą niedzielę odwiedza nas młodszy syn, który mieszka w Opolu. Dobrze, że technika tak bardzo poszła do przodu, że teraz są takie telefony, które są wyposażone w nowoczesne aplikacje, czuwające nad naszym zdrowiem, że możemy rozmawiać z bliskimi i się wzajemnie widzieć. Od 5 lat w mieszkaniu naprzeciw mieszka rodzina z Pakistanu, a pod nami Egipcjanie. Już się do nich przyzwyczailiśmy, są mili i bardzo pomocni.